1. آجر/بلوک های بنایی باید با ملات نسبتاً ضعیف تر از مخلوطی که برای ساخت بلوک استفاده می شود تعبیه شود تا از ایجاد ترک جلوگیری شود.ملات غنی (محکم) تمایل دارد که دیوار را بیش از حد انعطاف ناپذیر کند، بنابراین اثرات حرکات جزئی را به دلیل تغییرات دما و رطوبت که منجر به ترک خوردن آجر/بلوک می‌شود، محدود می‌کند.

2. در مورد سازه RCC قابدار، نصب دیوارهای بنایی باید تا جایی که امکان دارد به تأخیر بیفتد تا زمانی که قاب تا حد امکان تغییر شکل ناشی از بارهای سازه را بگیرد.اگر دیوارهای بنایی به محض اجرای قالب بندی برپا شوند، همین امر منجر به ترک می شود.ساخت دیوار بنایی باید تنها پس از 02 هفته از برداشتن قالب دال شروع شود.

3. دیوار بنایی به طور کلی به ستون متصل می شود و با پایین تیر برخورد می کند، از آنجایی که آجر/بلوک ها و RCC مواد متفاوتی هستند، منبسط و منقبض می شوند، این انبساط و انقباض دیفرانسیل منجر به ترک جدایی می شود، اتصال باید با مش مرغ (PVC) که 50 میلی متر همپوشانی دارند تقویت شود. هم روی سنگ تراشی و هم روی اعضای RCC قبل از گچ کاری.

4. سقف بالای دیوار بنایی ممکن است تحت بارهای وارد شده پس از نصب آن، یا از طریق حرکات حرارتی یا دیگر منحرف شود.دیوار باید توسط یک شکاف از سقف جدا شود که باید با مواد غیر قابل مهار (گروت های غیر منقبض) پر شود تا در نتیجه چنین انحرافی ترک نخورد.

در مواردی که نمی توان این کار را انجام داد، در مورد سطوح گچ کاری شده، ممکن است با تقویت اتصال بین سقف و دیوار با استفاده از مش مرغ (PVC) یا ایجاد برش بین گچ سقف، تا حدی کاهش یابد. و گچ دیوار

5. کفی که دیوار بر روی آن ساخته شده است ممکن است تحت باری که پس از ساخت بر روی آن وارد می شود منحرف شود.در مواردی که چنین انحرافی‌ها تمایل به ایجاد باربری غیرمستمر دارند، دیوار باید تا حدی بین نقاطی که کمترین انحراف کف را دارند محکم باشد یا باید بتواند خود را با شرایط تغییر تکیه‌گاه بدون ترک تطبیق دهد.این را می توان با تعبیه آرماتورهای افقی مانند قطر 6 میلی متر در هر مسیر متناوب آجر به دست آورد.